De kunst van de AV met Dan Crompton van het Tate

"Ik ben altijd achter de schermen actief. Ik zit graag weggestopt in een hoekje, om dan op het juiste moment een enorme herrie te maken…"

Audio Visual (AV) Services Manager Dan Crompton van Tate kijkt terug op een carrière die allerlei kanten op ging, totdat hij bij een van de grootste culturele instellingen ter wereld terechtkwam.

Nu hij hoofd van een AV-team is en aan alles werkt van opvallende exposities tot conferentie-audio, lijkt dat een logisch vervolg van een jeugd "omgeven door bandrecorders, projectors en snoeren." Aangezien zijn vader, Dennis Crompton, in de jaren '60 oprichter en lid was van Archigram en het baanbrekende Londense AV-collectief Hornsey Light/Sound Workshop, lag zijn toekomst vooraf vrijwel vast.

Routes naar AV 

Dan's muzikale carrière begon nadat hij verliefd werd op de trombone en vervolgens als geluidstechnicus voor een live band werkte ("hun geluid helpen regelen van achter uit een Ford Transit") in de tijd dat de punk en new wave elkaar aflosten. Hij omzeilde de universiteit en zette zijn opleiding voort met zijn werk als AV-technicus bij een college in centraal London. 

"Ik installeerde projectors en PA's, er was een videostudio, en ik was assistent van het team dat de opnamesessies in de studio leidde," legt Dan uit. 

Op zijn kleurrijke cv staat ook dat hij muziekles gaf bij een organisatie voor voorlichting over kunst in Camden, en toerde als lid van de kopersectie van britpop-legende Dodgy. Door familieverplichtingen nam zijn carrière uiteindelijk een iets andere wending. 

"Nu er twee baby's op komst waren, werd het tijd om een echte baan te zoeken. Daar ben ik nog steeds naar op zoek, en intussen ben ik dus in de AV beland," lacht hij. 

"Ik had wel genoeg van professioneel muziek maken en wilde niet meer achter in een busje gaan toeren," gaat hij verder. "Audio vormt het hart van wat ik ben en doe, maar ik ben ook dol op bewegende beelden. Met geluid heb ik altijd, nogal letterlijk, naar het grotere plaatje gekeken, en zodoende heb ik via mijn contacten in het vak een baan in de AV gevonden."

Na verschillende jaren als freelancer en functies bij diverse academische instellingen zag Dan de vacature bij Tate, en bemachtigde hij de baan. Deze functie trok hem vanwege zijn wens om aan positieve, ingrijpende projecten te werken. 

"Ik heb altijd al bezig willen zijn met creatief werk. Sociaal gerichte kunt was het meest zinvolle onderdeel van mijn carrière. Ik geloof er sterk in, en het maakt een groot deel uit van ons werk bij Tate. Ik heb mijn hele leven opgetreden als ondersteunend technicus voor creatieve collega's, of dat nu kunstenaars of musici waren. Maar het is allemaal onderdeel van hetzelfde: Je besteedt je tijd aan iets wat sociale en emotionele voordelen voor je publiek heeft."

Tate World 

Hoewel Dan's AV-ervaring hem vóór zijn huidige baan bij het Commonwealth Institute en vervolgens het Design Museum in Kensington, Brunel University en de London Business School bracht, herkent hij toch een lijn in de reeks van functies die hij bekleedde. 

"Alle techniek kan heel snel veranderen, zeker bij Tate. Maar een deel van de uitdaging en het plezier van het werken hierin is dat er altijd iets nieuws is wat je moet leren begrijpen en behappen," verklaart hij. En hoewel zijn werkomgeving ogenschijnlijk telkens anders is, zijn de uitdagingen en de methodes waarmee hij van A naar B komt, ook dezelfde. 

"In al die functies werk je met microfoons, verwerkingseenheden en luidsprekers. Je werkt met een bepaald type bronapparaat, een verwerkingseenheid, tegenwoordig meestal digitaal, en een uitvoerapparaat zoals een projector of beeldscherm. Ik denk langs die lijnen. Hoe je het ook wendt of keert, deze onderdelen van dit werk komen terug in alles wat ik doe, ongeacht de sector."

Samenwerking

Samenwerking vormt het kloppend hart van alles waar Dan bij Tate aan werkt, of dat nu tussen de diverse afdelingen is, of tussen zijn team en de kunstenaar of curator. Terwijl de creatieve kant het domein van de laatstgenoemden is, ligt de verantwoordelijkheid voor de praktische kant van een expositie bij Dan en zijn team: Hun kennis en expertise kunnen de artistieke expressie helpen versterken. 

"Curatoren en kunstenaars hebben altijd een visie die ze willen uitdrukken, en als wij de juiste ervaring hebben, kunnen we daarmee bijdragen aan een project," aldus Dan. "Bijvoorbeeld hoe de installatie van een luidspreker of een projector werkt: Dat heeft effect op hun eindproduct. We willen mensen helpen hun ideeën zo goed mogelijk te verwoorden."

Buitengrenzen

Als de rol van de AV-technicus het helpen faciliteren van de visie van een kunstenaar is, hoe zien die werkrelaties er dan uit? Hoewel de vorm van de projecten, net als de technische expertise van de kunstenaars, sterk uiteen kan lopen, is de succesvolle aanpak meestal hetzelfde. 

"Je moet met alle deelnemers in gesprek. Net als voor een technicus bij een band draait het om samenwerking en communicatie," legt Dan uit. "De makers hebben de kunst duidelijk voor ogen, en wij de logistiek. Beide kanten moeten flexibel zijn, en dus krijgt de dialoog meestal de vorm van een gesprek tussen mensen met genoeg respect voor elkaar om te luisteren en alternatieve methodes te gebruiken." 

Hoe extremer de tentoonstelling of voorstelling is, hoe creatiever Dan en zijn team te werk moeten gaan als het om AV gaat. Tegelijkertijd gelooft hij dat er grenzen moeten zijn om trouw te blijven aan de kunst. 

"Af en toe krijgen we een onmogelijke opdracht, zoals het concept verkennen van het geluid dat een levenloos, geluidloos object als een schoen maakt. Maar je denkt, 'dit is showbusiness,' en dus gaan we spelen met het idee en kijken of we het geluid kunnen simuleren. We moeten wel oppassen dat we daar niet te ver mee gaan en ons publiek belachelijk maken door onoprecht te zijn."

De techniek achter de audio moet ook onzichtbaar blijven om de kracht van een expositie of voorstelling niet te ondermijnen. "In dit geval wil je dat het publiek alleen de akoestiek van de schoen gewaar wordt," gaat Dan verder. "Maar als je laat zien hoe slim de technische oplossing erachter is, ben je onoprecht. Wij proberen kunstenaars zo goed mogelijk te helpen door oplossingen te bieden waar zij misschien nooit aan hadden gedacht, maar die wel goed passen en niet afleiden van de kunst zelf."

De boel op zijn kop zetten

Werken bij een instelling als Tate betekent dat Dan en zijn team soms dingen doen die compleet indruisen tegen de traditionele werkwijzen. 

"De prestatiekarakteristieken van een grensvlak-microfoon en een studiomicrofoon zijn totaal verschillend, omdat ze verschillende taken hebben," aldus Dan. "Het fijne van het werken op een plek als deze is dat je kunt zeggen: Laten we ze eens op hun kop zetten, buiten hun context gebruiken en kijken wat er gebeurt,'" zegt hij. 

"Met dat soort dingen verkennen we dus de grenzen van de AV-techniek, en dat is heel spannend. Ik ben echt dol op dat verkenningswerk. We doen ook veel standaardwerk, zoals het opzetten van presentaties. Je bent niet elke dag met de sexy dingen in de Turbine Hall bezig, maar het komt vrij regelmatig voor dat je aan opwindende projecten werkt." 

Andere aspecten van het werk van het AV-team zijn advies geven over het verbeteren van de bezoekerservaring, en er samen met externe leveranciers voor zorgen dat de techniek die ze gebruiken, de best beschikbare is. "We hebben een aantal van onze VR-systemen geïnstalleerd, en de leveranciers hebben ons geholpen om ze optimaal te gebruiken. Bij die samenwerking brengen wij onze ervaring met het toepassen van techniek in een galerie-omgeving in. Onze manier van werken met VR is heel anders dan die van de consument. Je kunt er uiteraard ook thuis van genieten, maar het elke dag acht uur lang in blokjes van tien minuten met negen gebruikers laten draaien, is iets totaal anders." 

Technische faciliteerders

Hoewel het AV-team van Tate bestaat uit de experts als het om techniek gaat, wil Dan ook graag dat kunstenaars de systemen en diensten op alle manieren gebruiken die hun goeddunkt. 

"Je hebt standaardinstellingen, maar bij een evenement wil de organisator of kunstenaar het systeem misschien wel op een totaal andere manier gebruiken. Daarom kunnen de prestatiekarakteristieken van de luidsprekers op allerlei manieren worden geconfigureerd," aldus Dan.

"Je kunt altijd terugvallen op de standaard, maar ik wil dat de dienstdoende technicus in staat is om het geluid precies zo te maltraiteren als hij wil, zolang hij ons systeem maar niet opblaast en er geen gewonden vallen. Je kunt de instelling bewaren en er dus een week later mee verder werken." Die gezamenlijke werkwijze gaat verder dan de grote tentoonstellingen en is ook bruikbaar voor conferenties of lezingen bij diverse evenementen van Tate. 

Dan vervolgt: "Ik hou van dat individualisme, zeker in de tijd waarin we nu leven. In de AV heb je een conformiteitsketen, en dat is goed, omdat het betekent dat je weet waar je staat. Maar het is evengoed belangrijk dat mensen hun manier van techniek gebruiken personaliseren, net zoals ze hun ervaringen op Twitter, Facebook of YouTube personaliseren." 

Met exposities als die van Olafur Eliasson en de aanstormende performancekunstenaar Pan Daijing bij Tate Modern heeft Dan genoeg audiowerk om zijn tanden in te zetten. Maar voor hem is het meer dan alleen een baan. Het is een levenslange obsessie voor geluid. 

"Ik ben er gek op, maar het is bijna een soort grap in mijn team. Ik heb twee weken vakantie genomen bij Tate ben naar Michigan in de VS gegaan om daar de audio en video voor een tentoonstelling te helpen installeren. Het is een passie…"

Interesse in meer nieuws uit de sector? Volg ons op on Twitter via https://twitter.com/shuresystems en abonneer u op het YouTube-kanaal van Shure Systems.